Soczewka oka, to kuliste ciało położone wewnątrz oka, która działa podobnie jak zoom w aparacie fotograficznym. Odbiera ostro i wyraźnie obrazy przedmiotów znacznie oddalonych, majaczących zaledwie na horyzoncie, jak i położonych zupełnie blisko, kilkanaście centymetrów.
Dzieje się to błyskawicznie – w ułamku sekundy nasze oczy potrafią dostosować się do widzenia z bliska lub z daleka. Zjawisko to nazywa się akomodacją, jest ono możliwe dzięki działaniu mięśnia rzęskowego znajdującego się w gałce ocznej.
Mięsień rozciąga się i kurczy powodując zmianę kształtu soczewki w zależności od tego, gdzie patrzymy:
jeśli w dal ulega ona spłaszczeniu, jeśli kierujemy wzrok na blisko położony przedmiot np. przy czytaniu, pisaniu staje się bardziej wypukła. Mechanizm ten zaczyna jednak z czasem szwankować.
Pojawia się prezbiopia, co wymusza konieczność używania okularów do czytania. Z wiekiem soczewka naturalnie mętnieje – proces ten wpływa na obniżenie ostrości wzroku, powodując przeszkodę zwaną katarakta lub zaćmą. Oczy łzawią, obraz widoczny jest jak przez mgłę, podwójnie lub w kolorowych otoczkach.
Osoby dotknięte tą dolegliwością często bagatelizują objawy kojarząc je raczej z wiekiem. Tymczasem jest to proces chorobowy toczący się w soczewce oka, dawniej prowadzący do ślepoty.